Podstawy
Cichy eudiometr jest umieszczony w płaszczu szklanym, wypełnionym zimną wodą. Do eudiometru wstrzykiwana jest mieszanina gazów składająca się z węglowodorów i tlenu, gdzie spala się w sposób ciągły, przy stałym zapłonie ze szczeliny iskry zapłonowej. Woda powstająca podczas reakcji skrapla się na zimnych ściankach eudiometru. Z tego powodu, przestrzeń między ruchomym tłokiem i stałym tłokiem z układem zapłonowym po reakcji spalania jest mniejsza niż objętość pierwotnie wstrzykniętej mieszaniny gazów. W drugiej części doświadczenia, eudiometr w płaszczu szklanym jest ogrzewany do temperatury powyżej 100°C. Woda powstająca podczas spalania nie może już skraplać się na gorących ściankach eudiometru. W większości przypadków, nawet po powrocie do warunków standardowych, objętość rejestrowana wówczas jest większa niż objętość gazu, który został wstrzyknięty. Najprostszym sposobem przywrócenia objętości do warunków standardowych jest nomogram. Dane pomiarowe uzyskane w ten sposób mogą być wykorzystywane do wyprowadzenia wzorów empirycznych węglowodorów gazowych w sposób doświadczalny.